De gedachte blijft...
Kerst is voor ons gezellig samen zijn en een lekkere maatlijd gebruiken. Deze dag is dat met vrienden. De foto's van het eten laat ik je hier zien.
Dit jaar een eenvoudiger hoofdgerecht. Dat gaf meer tijd voor de gerechten er omheen. Vooral voor de sausjes. Dat blijkt ook uit de complimenten. Dit jaar staat hoog in de noteringen.
Kerst is voor ons gezellig samen zijn en een lekkere maatlijd gebruiken. Deze dag is dat met familie. De foto's van het eten laat ik je hier zien. Soms is dat voldoende verhaal.
Uitgebreid genoten van een heerlijke maaltijd. Daarna een fijne film gekeken.
We eten weer bij Johan. Peter kookt. Maar ja, wat ga je nu koken als je niet veel kookervaring hebt? Dat is een lastige vraag. Dus beginnen we met een makkelijkere vraag, wat vindt je lekker? Pizza!
Nou dat was makkelijk. Dan ga je dat toch ook koken? En zo bedacht zo gedaan. Erg leuk gevonden. Peter presenteerde prachtige pizza's.
Gewoon simpel met een kant-en-klare bodem, kant-en-klare tomatensaus en verse ingrediënten. Vervolgens twee pizza's tegelijk in de oven en dit is het resultaat. Heerlijk smullen en prachtige foto's.
Zo fijn als iets zo buiten je verwachting zo goed lukt. Prachtige pizza's. Heerlijk, lekker en te veel. Snel weer doen!
Vrijdag heb ik afscheid genomen van mijn Opel Vectra. Met een mooie kilometerstand ingeleverd. Gelijk ook maar de kilometerstand van de Insignia gefotografeerd.
De volgende dag rondjes rijden en overal de auto laten zien. Hierbij een foto onder de motorkap gemaakt.
Ik zou zaterdag ook naar Duitsland rijden. Maar het minder goede weer houdt mij tegen. Uiteindelijk ben ik dat dus op zondag (vandaag) gaan doen. Dat ging eigenlijk heel soepeltjes. Via Emmen naar Duitsland gereden. Omdat de navigatie mij die kant op stuurde. Daarna krijg je een heel stuk A31. Dan kun je tenminste een beetje doorrijden. Ik heb t niet harder dan 200km per uur gehaald.
De auto kon wel harder, maar de weg leende zich er niet voor. Teveel op- en afritten met mogelijke auto's. Dus alert blijven. Volgende keer kijk ik wel hoe hard de auto kan. Want met 200km per uur merk je nog helemaal niets.
Uiteindelijk bij mijn zus aangekomen. En natuurlijk mag zij ook een stukje rijden. Dat gaat prima. Ook de Duitse snelweg wordt uitgeprobeerd. Al snel tikken we de 170 km per uur aan. "Dit is geen goede auto voor mij" zegt ze, "Het gaat allemaal te gemakkelijk.". Een beter compliment kon ik niet krijgen.
Daarna terug naar huis en mag ik aan t werk. Weer de gevulde eend maken. Zie de foto's.
Nu ik beter wist wat ik kon verwachten, zag ik ook dat deze oven veel warmte verloor met opendoen en omdraaien. Een uurtje langer in de oven en de eend kwam er prachtig uit. Bovendien smaakte ie ook weer erg lekker. Ook volgens de andere eters.
Ik had geluk. Bij die Duitse supermarkt hebben ze eend in de aanbieding. En ik heb meeëters gevonden die willen komen helpen! Wat wil je nu nog meer. Heerlijk toch. Kijk naar de foto's.
Voor een van de genodigden heb ik vis klaar gemaakt. Het was misschien wat veel, al die kabeljauw en de groenten. Het zorgde voor de komende dagen in ieder geval voor een lekker gevulde vissoep.
Het dessert staat er niet. Het werd gezelliger en de foto's werden vergeten.
