Beeldententoonstelling

Wij hebben een beeldend kunstenaar in de familie.
Met een groep wordt regelmatig een expositie gehouden. Binnen de familie is de vraag gesteld of wij eens wilden komen kijken.
Voor mij is dat gelijk een goed gelegenheid om te proberen een mooie foto te maken. Dat bleek nog best lastig.
Er staan mensen in de weg. Er is tegenlicht.
Ik moet bedenken om mijn witbalans beter in te stellen.
Allemaal constateringen die ik op deze dag niet goed bedacht.
Dat komt ook omdat de reis hiernaartoe nogal chaotisch is verlopen.


Eerst de reis naar de expositieruimte. Die is in Schagen. Ik rij op tijd weg, met het idee in de middag gezellig te kunnen borrelen en rustig weer terug te rijden.
Dat ging helaas anders. Onderweg op de A9 bleek een groot ongeluk te zijn gebeurd en werd mijn reis met 2 uur vertraagd.
Ik hoorde op de radio van de fileinformatie, over het ongeluk. Ik dacht dat het ongeluk in de andere rijrichting was gebeurd.
Toch stond ik even later heel erg vast.
Dat gebeurt dan op een moment dat je net hebt gekozen een bepaalde afslag niet te nemen.
De afslag zou naar een omweg leiden. En aangezien men voor mij reed, dacht ik dat t wel door zou blijven rijden.
Niet dus.


Eenmaal in de buurt van het ongeluk bleek dit toch op de andere rijbaan te zijn gebeurd. Een ernstig ongeluk.
Je probeert niet te kijken, maar doordat het zo stilstaat voor je doe je dat onwillekeurig toch.
Inmiddels gingen al meer rijbanen aan onze kant open. Dus het verkeer kon weer doorrijden.
Snel gas gegeven en doorgereden.


Wat ook niet hielp is dat het inmiddels hard was gaan regenen. De weg vinden met regen is al een stuk lastiger.
Twee uur later dan gepland, maar nog op tijd, was ik bij de expositie.


Over de expositie zelf ga ik niet veel vertellen. Alle foto' s die je hier ziet spreken voor zichzelf.
Je kan de beelden en foto's wel kopen en bestellen. misschien wil je zelfs wel naar een nieuwe expositie toe.
Kijk daarvoor op de website van de kunstenaars, de steenvrouwe.




Leuke kilometerstand

Kijk, een bijzondere kilometerstand.


Langzaam kruipt de teller naar veel zessen.


Heel erg makkelijk foto's maken was dit niet. De foto is ook niet erg scherp.


Toon de musical

Op (datum) mocht ik naar het theater om Toon de musical te bekijken. Vooraf al veel over gezien, gelezen en gehoord via de media. Ik ben niet echt een musicalfan, of een Toon Hermansfan. Maar ik heb wel al veel stukjes van Toon Hermans gezien en die zijn leuk. Vooral na een documentaire en de DVD-box die is uitgebracht, raakte ik zeer geinteresseerd in Toon Hermans.

Alex Klaasen ken ik ook al langer. Ik heb al eerder over Alex stukjes geschreven. Ik vind hem fantastisch allerlei typetjes kunnen uitvoeren. Met die informatie kon/kan deze musical alleen heel groot worden.

In het begin van de voorstelling zit je nog op vanalles te letten. Hoe is de houding van Alex als Toon, hoe komt hij over. Gedachten dwalen voorbij: "Het is toch geen Toon; Nu stapt Alex uit zijn rol; Hee, ik zie twee gezichten, uitleg over Toon en de cabarettier Toon.". En dan ineens grijpt het stuk je. Je kijkt niet meer naar de maker, maar je gaat de cabarettier Toon Hermans zien. Nog maar af-en-toe schitterd Alex Klaasen door het beeld. De timing raakt afgestemd op het aanwezige publiek. Steeds meer komt de kracht van de stukken van Toon Hermans naar voren.

Tot het publiek ordinair gaat reageren. Die eigenlijk alleen bekende 'top50' stukjes van Toon willen zien. Meegaan doen met de timing en intonatie. Omdat ze dat allemaal kennen van TV-uitzendingen. Superirritant is dat. De kracht van Alex is juist om met de moderne tijden een nieuwe timing met het publiek op te bouwen. Niet alle oude stukjes maar na te bauwen. 

Toch was het een zeer geslaagde musical. Ik heb weer meer over de persoon Toon Hermans geleerd. Ook over het maken van cabaret. Alex kan zichzelf mooi wegcijferen als persoon en het karakter van het stuk fijn weergeven op toneel. Met dit voorbeeld, Toon Hermans, is dat zeer knap. Ik ben dan ook benieuwd wat Alex hierna gaat doen. Hij is zo snel zo goed geworden, dat de verwachting in zijn kwaliteiten ook bij mij erg is gestegen.

Eten bij mijn neef

Een tijd terug kwam mijn neef bij mij eten. Een afspraak die is begonnen doordat we toch iets misten. Vroeger kwam je elkaar vaak tegen voor de muziek. Dat kan best een vervolg krijgen.

Dus met de navigatie aan naar zijn huis. In een keer goed gereden. Het lijkt heel wat omrijden omdat het hemelsbreed op de kaart niet eens zo ver is.


We hebben gezellig kunnen bijpraten. Ondertussen kreeg ik een hapje te eten. Neef mocht zelf koken. En dat ging helemaal prima. Presentatie is een vaak vergeten onderdeel van het eten. Hier fijn toegepast.
Het eten zelf was erg smaakvol en zeker om nog een keer te doen.



Kees Torn - loze woorden

Een voorstelling van Kees Torn is bijna niet na te vertellen. Het blijft ongelooflijk spannend hoe ie nu weer zijn taalkunsten toepast.

Maar je hoeft dus niet te proberen iets te reproduceren. Ik wacht op de dvd's of de tv-voorstellingen. Ik zou ze graag nog een paar keer terug zien.