Lage landentoer

Boudewijn de Groot deed met zijn tournee "De lage landen" het stadstheater van Zoetermeer aan. Het optreden van Boudewijn en band was om de liedjes van het laatste album te laten horen. Boudewijn legde uit dat ze 't eerste deel van de avond de nieuwe liedjes laten horen en later de oudere liedjes.

Het optreden startte met de inzet van muziek. De eerste twee nummers werden naadloos gespeeld en het publiek kreeg geen kans tot applaudiseren. Wat na het volgende nummer dan ook ruimschoots goed werd gemaakt.
De muzikanten hadden zichtbaar plezier in het spel. Dat bleek uit hun lach en de muziek. Alles klonk geweldig en uit de kwinkslagen tussendoor merkte je de lol die ze hadden.Daar hadden wij dan ook weer lol van. Het was moeilijk stil te blijven zitten bij zoveel enthousiasme.  

Bij een lied in het bijzonder kwam het verhaal heel duidelijk over. Ik zat in mijn stoel weg te dromen op de teksten die door Boudewijn werden gezongen. Het was net alsof ik een boek las, waarbij ik geen letters meer zag, maar een film - beelden gemaakt door de letters van het boek. Zo was het ook met de liedjes van Boudewijn de Groot. Bij een lied was het wel heel bijzonder. Dat nummer heet "Achter de hemelpoort". Een heel bijzonder gezongen gedicht. Ga luisteren of lees t eerst. Prachtig.

Verder viel op dat Boudewijn nog steeds met een jongensachtige bravoure het publiek weet toe te spreken. Hij was blij dat "de ouderen ook hadden kunnen komen". Ondanks dat hij zelf ook al 63 is. Na de pauze vertelde hij over de wens van de ouderen dat ze altijd graag klassiekers wilden horen. Zoals Welterusten mijnheer de president. Maar daar kon ie niets aandoen, of natuurlijk kon ie er iets aan doen, maar het moest nu eenmaal zo. Op die momenten had Boudewijn zo'n guitige blik dat de hele zaal in lachen uitbarstte.

Ik heb heerlijk genoten van de muziek. Ik zou zo maar nog een keer kunnen gaan.

Lekker eten buiten de stad

Eindelijk, een jaar na de vorige keer, rijdt de randstadrail weer. Eindelijk kun je de dorpse karaktertrekken ontvluchten en op zoek naar meer keuze in restaurants. Natuurlijk begin ik bij wat ik gewend ben. Eerst kijken of Zebedeus nog aan mijn verwachtingen voldoet. Hier een paar foto's van de gerechten.

En achteraf... Het was weer heerlijk. Deze prijs/prestatie kan ik in mijn dorp niet terugvinden.
Heb je dan helemaal geen kritiek zul je denken? Jawel, tuurlijk wel. Het was lekker rustig vandaag. En ondanks dat liep de bediening nèt niet vlot. De voorgerechten smaakten naar verwachting, de aardappel-mosterdtaart had met meer mosterd gemogen, het hert had weinig groen, de lambbout was nogal dun en daardoor droger dan je zou verwachten, superpoffer was erg dik in zijn deeg, het yoghurtijs viel weg bij de rabarbercrumble en de peer was te flauw bij het ijs.

Maar was het dan niet goed? Natuurlijk was het eten prima! De sardientjes waren heerlijk gebakken, de cocquilles kregen een verfijnde smaak door de japanse dressing, de entrecote was prachtig rosé en daarbij goed van smaak, het hert was mooi rood en zacht van smaak en de lamsbout met saus heerlijk pittig, de poffer met vullig precies goed van smaak en het blijft altijd lastig zo'n goede en precies gare crumble te maken.

Op naar het volgende ritje randstadrail.

Hakili Jambar

Donderdagavond naar Samba Schutte, stadstheater Zoetermeer. Op 4 oktober, dierendag en daar zei hij ook iets leuks over.

Allereerst, lees mijn eerdere stukjes over Samba Schutte. Want die eerste ervaring moet je meenemen. Dit is de volgende ervaring en het is zonde om je eerste ervaring te verpesten door deze. Dus ken je Samba nog niet, niet verder lezen, eerst t andere lezen.

In Hakili Jambar hangt Dirk-Jan Samba Schutte zijn verhaal op aan de wijze raad van zijn opa. Wees een krijger. Wees stil en let op de omgeving, dan bereik je Hakili Jambar. Affijn dit staat ook op de website van Samba Schutte en ik hoop nog niets verklapt te hebben. Heb jij mijn eerdere ervaringen al gelezen? Want hierna word ik minder enthousiast.

Samba vertelt nog steeds delen van zijn aankomst in Nederland. Een aantal kleine dingen zijn gewijzigd ten opzichte van vorige keren. De rode draad is zeker helemaal anders, daar waar alle losse delen als kapstok aan zijn opgehangen. De kapstok is nu Hakili Jambar. Maar verder verteld Samba nog steeds dezelfde losse verhalen.

Voor mij zit een mevrouw (met een verschrikkelijk, letterlijk adembenemend parfum) commentaar te geven op de gebeurtenissen die Samba verteld. Als hij bij het Dirk-Jan verhaal komt, fluistert zei eerder Dirk-Jan dan Samba het kan vertellen. De clou is dan al weg. Het verhaal blijft gelukkig wel overeind en wij lachen allen hartelijk. Want vergis je niet, je blijft lachen. Uiteindelijk heb ik veel meer gelachen dan eerdere keren.

Toch had ik ook wat andere, nieuwere verhalen willen horen. Elementen die ik vorige keren sterk vond zijn nu verdwenen. Er zijn wel nieuwe elementen toegevoegd, maar die zijn herkenbaar. Engelse comedians brengen een vergelijkbare verbazing over 'wooden shoes'. Ik zag vanavond een beginnend cabarettier aan zijn derde programma voortborduren op zijn eerdere shows. Voor mij begint de opbouw van een cabaretvoorstelling door de beginnende cabarettier herkenbaar te worden. Ik heb mij vanavond minder verbaast over zijn cultuurverschil-ervaringen. En dat vind ik jammer.

Bij het opbouwen van een cabaretcarriere gebruikt de beginnend cabarettier de bestaande show als de basis van de eerste reeks van shows tot deze basis echt niet meer kan. Als de cabarettier niet oppast is ie te laat met vernieuwen en glijdt ie weg in vergetelheid. Je moet op tijd nieuwe verhalen hebben om je publiek niet te vervelen. Dat moet je echter wel kunnen verzinnen en dat vernieuwende heb ik vanavond gemist.

Ik denk dat dit is de eerste avondvullende show is voor groter publiek. Voor veel mensen zal het verhaal helemaal nieuw zijn. Samba zet je echt wel aan het denken en dat vind ik belangrijk aan cabaret, naast die lach. Dus ga kijken als je Samba nog niet hebt gezien. Het zal een hele belevenis zijn. Maar was je er vroeg bij, pas dan op voor de herhalingen. En hou zeker je mond tijdens de voorstelling, voor je het weet verpest jij (en je parfum) het plezier voor de mensen om je heen.