Dinsdag 31 Juli 2007 at 10:07 pm
Vandaag geen wandeling maar een fietstocht. Dan kun je ook niet in de wijk blijven dus wordt het een rondje stadsplas. Eerst het uitzicht onderweg. Laagstaande zon, haast geen zicht. Drukte van belang op het fietspad. Drukte van fietsers, voetgangers, honden, skaters, hardlopers en wielrenners.
Gezeten op een terras is dit het uitzicht. De bedoeling is een wolkje op de foto te zetten. Met een poging vond ik t wel genoeg. Het uitzicht is erg mooi maar voor het wolkje mag je goed zoeken.
Op de plas wordt gevist en gevaren. Ook door de drakenbootroeiers die zich sportief laten gelden. Helaas haalden ze de bocht hier net niet. Wel een fijn uitzicht.
Zondag 29 Juli 2007 at 3:46 pm
Zeventwintig is een bijzonder getal in het leven van Marian en Rob. Het is de dag dat ze elkaar ontmoeten, elkaar leuk gingen vinden, vroegen en nu ook trouwen. De bruiloft werd officieel gemaakt in het stadhuis van Leidschendam. Een fijne plaats, goed bereikbaar en mooi om foto's te kunnen maken.
Het bruidspaar werd gebracht in een prachtige jaguar.
Het is prachtig weer, de zon schijnt en er staat een windje. Niet te warm, precies goed.
De ambtenaar van de burgelijke stand hield een mooi verhaal over hoe Marian en Rob elkaar hebben leren kennen, waarom zeventwintig zo'n fijne datum is voor het bruidspaar en gaf uiteindelijk het verlossende woord.
Na de kus en de ringen mocht er officieel worden getekend. Eerst Marian, daarna Rob en daarna de getuigen.
Gelukkig getrouwd verlaten het bruidspaar het stadhuis.
Op het bordes staat het bruidspaar nog even stil voor een mooie portretfoto. Dit is het resultaat dat ik voor hun op papier heb gezet.
Vrijdag 27 Juli 2007 at 12:18 am
Wolken met een zilverrandje. Mooie wolken tijdens de wandeling in de wijk. Misschien had nabewerking een mooier zilverrandje opgeleverd. Ik vind t mooi genoeg.
En jij?
Woensdag 18 Juli 2007 at 12:32 am
Zaterdag kwam ik toe aan een bezoek van de bibliotheek. Gehaast door de vele boodschappen op mijn lijstje kies ik snel wat boeken uit de kast met nieuwe boeken. In de hoop dat dit net verschenen boeken zullen zijn. De bibliotheek is namelijk net nieuw. Alle boeken zien er uit als nieuwe boeken, de zijkant van de blaadjes zien nog wit.
De boeken die ik uitkies zien ook allemaal wit aan de zijkant. Op de achterkant staan verhalen die ik niet herken. Van de schrijvers heb ik al eerder een boek gelezen en zo ook van Liza Marklund.
De hoofdpersoon in haar boeken is Annika Bengtzon, een onderzoeksjournaliste. Ik heb al eerder verhalen over Annika gelezen. Ik ben benieuwd of dit stiekum toch een voor mij bekend verhaal zal zijn. Meestal komt de herkenning pas na een kwart van het boek, zeker als de hoofdpersoon al bekend is.
Maandagavond begin ik met het eerste hoofdstuk. Een beklemmend gevoel maakt zich van mij meester. Want dit verhaal laat niet meer los. Ik word meegesleept in de vaart van het verhaal. Over een oude maoïstische cel, een extreem linkse terroristencel, die weer tot leven lijkt te komen na dertig jaar.
Van slapen is het (bijna) niet meer gekomen. Dinsdag thuisgekomen heb ik snel gegeten. Met een muziekje op de achtergrond ben ik in de tuin in de warme avondzon verder gaan lezen. De schemer dreef mij naar binnen. Nogal verkild ben ik op de bank gekropen. Buiten was het koud. Maar ook in het verhaal is het koud, de ontknoping speelt zich af bij -28ºC.
Onder een fleecedeken lees ik verder, in de achtbaan van het verhaal, de ijsbloemen bijna voelbaar op de kaft. Tot het einde, een heerlijke ontknoping. Onthutst staar ik naar het boek. Er is nóg een hoofdstuk, een tweede einde zeg maar, om rustig uit het verhaal te 'ontwaken'. Het komt allemaal weer goed met de hoofdpersoon. Gelukkig wel. Ik hou wel van een gelukkig einde.
Gelukkig was t voor mij ook een nieuw verhaal. De rode wolf is al in 2003 verschenen en in 2004 in het Nederlands vertaald. Ik zie ook dat in de reeks met Annika Bengtzon een nieuw verhaal is verschenen. Het testament van Nobel. Het wordt tijd om de reeks te lezen.
Maandag 16 Juli 2007 at 11:39 pm
Dit weekend was het tijd voor een paar dagen feest. Een kleine fotoimpressie van de gebeurtenissen.
Eerst een verjaardag op zaterdag, van deze mijnheer. Op zijn verlanglijstje stond een Wii. Ik had geen idee wat voor ding dat was, totdat ik dit wii bouwpakket ontdekte, een pdf ophalen, afdrukken, uitsnijden, plakken, vullen (met alle kleine muntjes), inpakken en uiteindelijk overhandigen.
We kregen ook nog een lekkere oude jenever. Zelf gekocht tijdens ons bedrijfsuitje.
Op zondag mocht ik gezellig komen barbecueen. Neef-lief kreeg een vrachtauto met zijn naam erop. Helemaal uit Frankrijk.
We hebben heerlijk gegeten. Voor ieder wat wils en van alles wat. Bij elkaar weer heel erg veel maar wel lekker. Leuk om daarna naar de vlammetjes te staren tijdens het uitbuiken. Het was een gezellig weekendje feest.
Donderdag 12 Juli 2007 at 5:26 pm
Nieuwe dijkjes zorgen voor nieuwe paadjes. De wandeling door de nog jonge wijk brengt je op verrassende wijze in contact met de oude en de nieuwe infrastructuur. Via een nieuw schelpenpad en de hieronder getoonde brug komen we op het oude land van een boerderij. De boerderij staat zo te zien leeg.
Een mix van oud weiland, oude bomen die vroeger misschien wel de 'tuin' omheinden worden vergezeld van een rij nieuwe bomen.
De nieuwe aanplant staat naast een nieuw pad. Een pad van schelpen. Misschien in de toekomst goed voor een nieuwe wandelroute, of voor het opvangen van de honden.
Je steekt een drukke weg over, landt in de middenberm tussen het hoge onkruid en kan aan de overkant je weg vervolgen over de schelpen. Aan de linkerkant een hele diepe kuil. Met in de kuil een paar bomen, waarom kuil of waarom bomen lijkt een raadsel.
De terugweg gaat over asfalt. Dit ligt al iets langer en maakt deel uit van een klein wijkparkje. Het asfalt komt uit op een groter fietspad. Maar ook de terugweg gaat weer door t onkruid.
Om vervolgens weer over een ander fietspad langs de dijk terug te lopen naar huis.
Het was weer een fijne wandeling.
Woensdag 11 Juli 2007 at 12:32 am
Vind u 07-07-07 ook zo'n mooie datum? Dat vonden wij ook, om het laatste feest als vrijgezel van onze vriend te vieren. Trouwen doet ie over 20 dagen vanaf dan. Maar nu eerst het feest van zaterdag 7 juli 2007.
Ik stel u voor de vrijgezel, of de ezel zoals zo mooi op zijn shirt staat. Goed voorbereid gaan wij gezellig op weg. Het weer zit ons mee, zon, 20 graden en een beetje wind.
Eerst lasergamen in het attractiecentrum in Zoetermeer. Dat valt nog niet mee dat lasergamen, vermoeiend spelletje.
Bij toeval was er een pak met mijn naam erop. Dat mocht ik dan ook aan en gelijk werd ik in de eerste ronde eerste! jeeeheee, die is vast binnen. Voor de belangstellenden, de vrijgezel heette Xenon.
Op naar de volgende afspraak.. Om half twaalf reden we de A12 op, naar de afspraak in Almere. Het bleek een bizarre tocht. Tien kilometer file hield ons in de buurt. Hoe we ook probeerden om de file heen te rijden, we reden in een andere file of we reden naar een bord "Wegafsluiting". Terwijl de DomDom maar roept, Keerom, over 100 meter omkeren!
Hier twee foto's van de oorzaak. Bij Reeuwijk een (blijkbaar zwaar) ongeluk gebeurd. Eerst de wegafzetting op het punt waar de A12 van 4 naar 3 banen gaat, door de afzetting houdt je nog 2 banen over. De vangrail is behoorlijk opgeschoven, dat zal een klap zijn geweest. Later niet meer gehoord hoe erg t ongeluk geweest is. Maar je vreest t ergste.
In Almere kwamen we om kwart voor drie aan. Terwijl om een uur de afspraak stond. Gelukkig bestaat de mobiele telefoon en hadden we al gebeld. Ruim twee uur later dan gepland. Maar eerst pissen!
Tot de blijde verrassing van de vrijgezel mocht hij paintballen. Er was een tweede groep van 3 personen die onze tegenstanders zouden zijn. De vrijgezel speelde de eerste ronde met hen mee. Hier wachten de 'helden' af tot ze hem mogen neerknallen.
Als vrijgezel moet je echter ieder moment benutten om de laatste contacten met het vrouwelijk geslacht te leggen. Je moet je verzekeren van de juiste beslissing. Hier dus die enige compromitterende foto van de HELE dag.
Om de vrijgezel te laten merken dat ie t haasje is gaan we jacht op hem maken. We kleden hem nog warmer aan in een daarvoor geschikt pak. Is ie niet mooi?
Ook zijn mooie t-shirt mocht natuurlijk niet ontbreken in de strijd. Niet voor niets was een schietschijf getekend. In verband met de auwww ging het t-shirt helaas over het pak heen aan. Maar even zo goed was het wel leuk.
De jacht op de schietschijf kon ik vanaf de tribune volgen. Weliswaar met netten beschermd wist ik toch een paar fraaie actie foto's te maken.
Na een vlotte terugreis zijn we nog 'even' onze favoriete kroeg ingedoken. Daar hebben we de vrijgezel ons kado gegeven. Een gegraveerde zippo als aandenken aan een fantastische dag.
Het einde van de avond is met liefde afgesloten. Misschien is deze foto confronterend voor u als lezer, maar wij weten beter. Dit is het resultaat van een gezellige avond. Die linker wordt dan altijd zo gezellig. Ze zijn echt allebei naar hun eigen huis gegaan.
Dit was een heel fijn feest. in tijden niet zo gezellig gestapt met zijn allen, waar een trouwerij al niet goed voor is. Ik stem voor meer vrijgezellenfeesten.