Woensdag 28 Juni 2006 at 9:17 pm
Heerlijk om van lekker eten te kunnen genieten. Helaas gebeurde dat bij een afscheid van collega's. Zij verlaten mijn huidige project. Maar iedere reden voor een feest is een goede reden.
Dus spraken we af bij Zebedeus alwaar we voor veel mensen een tafel hadden besteld. Allemaal hetzelfde op tafel (toch bijzonder met de eetgewoonten van tegenwoordig) en smullen maar.
Als eerste een stukje zalm. Dat lekkere ding van die het eten kwam brengen heeft verteld hoe het heette maar ik heb de naam niet onthouden. Op zich bijzonder klaargemaakt maar voor sommige te apart. Voor een enkele ander was vis zelfs niet eetbaar.
Daarna een stuk parelhoen. Boterzacht en heerlijk mals. Uit ervaring weet ik dat je parelhoen makkelijk kan verpesten. Ik heb dit al eens gortdroog op mijn bord gehad. Nu echter, was het pootje heerlijk mals en sappig.
Een collega verwachtte eigenlijk dat de hoeveelheid te weinig zou zijn en was blij verrast dat ze genoeg had gegeten na dit gerecht.
Daarna het dessert. Wat kun je nu met een dessert. Je ziet hier taart (welke ben ik kwijt), nougatijs (geloof ik) en rabarbercompote. Op zich redelijk normaal, maar de combinatie maakt het bijzonder. Bovendien waren er voor verschillende mensen verschillende soorten ijs. Het ijs smaakte ook prima, smaakte zelfgemaakt. Als het gekocht is dan wil ik wel weten waar om dit ook te kopen.
De rabarber is gewoon... rabarber maar door de manier van opdienen, in een piepklein schaaltje, toch weer bijzonder. En ook gewoon prima te eten.
Gewoon genoten. Van het eten, het gezelschap en de ambience.
Zondag 25 Juni 2006 at 4:53 pm
Ik heb een hele fijne verjaardag gevierd. Goed genoten van de barbecue. Coen gaf nog ff snel de cursus barbecue aansteken, zoals gegeven in juli 2004.
Na de vorige barbecue had ik een nieuw tafelblad nodig. Dat is zooo mooi gelukt. Het tafelblad zal mij waarschijnlijk overleven.
Dan heb ik op latere leeftijd ook een erfstuk over te dragen aan de volgende generatie.
Met een verjaardag komen ook cadeau's en verjaardagskaarten. Ik vind de kaarten zo leuk dat ik ze allemaal hier een plaatsje heb gegeven. Hoe bijzonder dat je zulke kaarten kan vinden! Een moeilijke missie die zeer zeker geslaagd is.
Kaarten met toepasselijke teksten, gewoon je geboortedag vieren jaaaren geleden, het leven begint pas nu, uiteraard is 23 juni een bijzondere dag.
Wie vult de wiki aan met mijn aanwezigheid?
Met de dingen onder ogen zien zit het gelukkig wel goed. Dansen doe ik nog steeds.
Zaterdag 10 Juni 2006 at 08:51 am
Dit is leuk! Een online boek met zijn allen op internet delen. De schrijver, Richard Osinga, heeft het plan opgevat om zijn boek Wembley in zijn geheel online te
publiceren. Niet in een stuk, maar in een paar honderd korte stukjes.
Elk stukje verschijnt op een ander weblog, met een link naar het volgende stukje. 206 enthousiaste webloggers doen mee, en dankzij hen is het gehele boek online te vinden.
Ik mag fragment 202 een plekje geven. Lees je mee?
Op de pont blijf ik staan. Het water klotst de bak ligt stil. Het water dat tegen de kant aan golft, geeft me rust om te denken. Mijn hoofd is te vol.
Als de pont aan de overkant is, loop ik verder. Deze grijze stad moet ergens eindigen. Waar de masten staan, waar de groene weides zijn, waar de koeien lui in het gras liggen, kauwend en herkauwend en zich verbazend dat ze nu hier liggen te grazen, terwijl ze net toch verderop stonden.
Ik loop en loop en loop.
Ben ik verbaasd als ik voor het huis van Cantona uitkom? Nee, ik wist dat hij hier woonde, ik heb al die tijd geweten dat ik naar zijn huis liep. Ik bel aan. De deur gaat niet open.
Ik ga zitten op de onderste tree van het trapje van de portiek. Oude dames schuifelen langs, ze durven niet naar me te kijken, maar ik ken de angst in hun ogen. Er zit een vreemde man op de stoep. Ze klemmen hun tassen stevig tegen zich aan. Een neger.
Cantona is nog niet thuis. Hij werkt tot aan het einde van de middag en moet dan nog met de bus komen. Hij komt wanneer de zon achter de huizen aan de overkant van de straat verdwijnt.
Naar het begin - Doe mee - Lees verder >>
Zondag 04 Juni 2006 at 3:13 pm
Het rommelt bij Laurus. Door slecht beleid moeten ze nu hun winkels verkopen. Een van die winkelformules is de Konmar. In Den haag en omstreken een heeel groot begrip.
Iemand uit eindhoven is daartegen een actie gestart: Kom in actie voor de konmar. Ik had het zelf kunnen bedenken. Ik wil namelijk helemaal niet naar een andere winkel. De konmar heeft een eigen bakkerij in de winkel. Vanaf dat ik heel klein was ben ik al gewend om naar de supermarkt te gaan waar je het verse brood kan ruiken.
Ik koop ieder weekend mijn boodschappen bij de Konmar. Een andere supermarkt hoeft van mij niet. Het vlees is bij de konmar altijd lekker. Straks zal ik een slager moeten zoeken.
De voorverpakte zooi kun je overal wel kopen maar voor de ambachtelijke dingen was je bij de Konmar aan het juiste adres.
Dus volg het advies, stuur een brief naar de nma: info@nmanet.nl of: Postbus 16326, 2500 BH Den Haag. De NMA vind het vast niet goed dat het aantal verschillende supermarkten wordt verminderd. Er moet wel iets te kiezen blijven maar inmiddels staan er bijna alleen nog maar de appies. Die hoeven geen concurrentie. Dat kan nooit de bedoeling zijn van de NMA. Dus stuur een brief en vraag om uitleg!
"Kan ik U helpen?" Jaaa, dat kan, aan het behoud van de Konmar.
Vrijdag 02 Juni 2006 at 01:45 am
Mijn koptelefoon heb ik pas een paar jaar, ik denk drie of vier jaar. De geluidskwaliteit is prima. Het ding kan zelfs té hard. Wat goed is voor mijn hobby. Maar waarom gaat die koptelefoon nu al stuk? Kan een v700 er niet tegen om gebruikt te worden? Als je als merk reclame maakt dat deze koptelefoon speciaal voor DJ's is gemaakt dan kan deze koptelefoon toch geen gebreken gaan vertonen in de bewegende delen? Misschien dat ie daarom niet meer op de website te vinden is.
Oh en heet dat ding nu
koptelefoon of
hoofdtelefoon? De
vandale geeft de meeste uitleg bij de eerste,
wikipedia bij de tweede naam. Weet jij het?