Lekkere nummertjes

Ik begrijp van het commentaar wat ik zo links en rechts toegefluisterd krijg dat er diverse mensen zijn die het verslag van de Meet Me at the Midnighthour website lazen. Het kostte me teveel tijd om voor alle websites een verslag te schrijven. Bovendien, daar is toch een weblog voor?

Dus bij deze, wat foto's van leuke elementen van de afgelopen meet me, die van 25 februari. Het was tijd voor een uitgestelde valentijn. Niet dat carnaval, ga dan lekker naar het zuiden, waar ze het ook echt kunnen. Op de Meet Me draaien we gewoon lekkere nummertjes, zoals altijd eigenlijk.
Vorige maand begonnen we met het concept gast-dj. Leuk om een andere professional te zien draaien. Dat doet je gelijk beseffen dat er eigenlijk niet zo veel dj's zijn die het kunstje kunnen en willen. Dus je vraagt eens rond, wie snapt er iets van muziekkeuzes, omdat techniek altijd wel aan te leren is. Hierdoor mocht mijnheer Bazzups een avondje meewerken.
De techniek van een dj is niet alleen muziekjes opzetten, maar ook opletten of iedereen wel lief genoeg is met elkaar. Deze keer weer een leuke pit.
Gelijk even laten zien dat je dan oplet of iedereen weer opstaat, of het echt bij een spelletje blijft, of mensen elkaar oprapen en niet gelijk doodschoppen. Want het gaat er best wel eens serieus aan toe in zo'n pit. Zeker als je van een afstandje en verhoging naar kijkt.
Op de foto zie je het uiteraard alweer minder goed. Misschien volgende keer maar een filmpje van maken. Het ziet er echt heel leuk uit van een afstandje. Zou iedereen nu blauwe armen of erger hebben?
Kijk, dat zijn ze dan. De collega's van deze avond. Hier kijkt Martijn nog een beetje recht uit zijn ogen. Hij wilde zooo graag komen, ondanks een beetje ziek zijn.
Dit is het beeld van afstand. Gezellig, druk (ondanks de voorjaarsvakantie) en mannen met aandacht voor hun uiterlijk. Zie je wel dat niet alleen vrouwen uren bezig zijn met hun uiterlijk? In dit geval... Deze mijnheer doet zijn haar heel vaak zo. We zouden Engel niet herkennen zonder zijn stekelige kapsel.

Intwine

Sommige muziek hoeft geen verhaal. Ik was bij Intwine in de boerderij. Gezellige muziekjes. Veel mensen zowel voor als achter het podium. Een kleine fotoimpressie.




Doe mij maar meer van deze bandjes en met een hele gezellige avond.

The Gathering

Zaterdagavond was er weer een fijne band in de Boerderij. The Gathering komt muziekjes laten horen. Helaas ben ik iets later en hoorde ik de laatste drie nummers van het concert. De band stapt van het podium af en sja, daar sta je dan. Gelukkig komen ze kort daarna weer terug. Toegift heet zoiets dan vaak. Nou, dit duurde toch nog dik drie kwartier. Uiteindelijk blijken ze bijna twee uur gespeeld te hebben. Erg fijn.

Deze keer mooi geluid in de zaal, een geluidstechnicus die hard aan het werk had en verstand van de muziek. Dat mag ik graag horen. Uiteraard kwam dat ook door de fijne liedjes. Zeker de langere nummers, waar de gitaren gieren of een basgeluid dat je gelijk weer aan de bergen van Twin peaks doet denken. Of dat ene nummer, waar die bassdrum zo lekker het eten door je maag roert. Ik heb er van genoten.
De band zelf vond het blijkbaar ook mooi, fijn en leuk om dit concert te geven. Het enthousiasme was ook aan het einde nog merkbaar.


Daarna nog een biertje gedronken in het café.
Als medewerker blijf je soms nog wel iets langer. Dat deden er vandaag meer. Meestal zijn dit gewoon de mensen die werken tijdens het concert. Gezellig clubje was dat deze keer.

Het werd zo gezellig dat er zelfs op de tafel gedanst werd. Helaas heb ik er maar van één een foto...

De vliegende panters

De vliegende panters waren vanavond in de boerderij in Zoetermeer. Het was een try-out van "The main event". De heren hadden wat a4tjes klaar liggen en er was een speellijstje op de vloer van het podium geplakt.
Nu heb ik wel meer try-outs gezien, dus het papier is me niet vreemd. Maar dit ging wel erg apart.
De mannen kennen hun teksten, dat wat ze nog van papier oplezen of zingen lijkt op t eerste gehoor een onnodig steuntje. Gelukkig maken ze twee keer een foutje en je ziet dat enige oefening nog nodig is. Daar wordt ook niet overheen gepraat. "Dat hoort bij een try-out" en zo is het ook. Extra leuk vind ik dat, een show in ontwikkeling.

De afgelopen tijd waren ze vaker op de televisie te zien, daardoor kon ik al meekrijgen hoe hun shows in elkaar steken. Dat lijkt nu niet te zijn veranderd. De rode draad blijft sexualiteit. Op het absurde af worden de dialogen, sketches en liedjes voorzien van die sexualiteit. Soms keihard en op het botte af, dan weer subtiel verstopt en zo werd ik soms toch weer verrast.
De teksten steken goed in elkaar, het onderwerp per stukje raakt de zaal. De inhoud soms dieper verstopt dan je in de eerste woorden hoort. De liedjes liggen fijn in het gehoor. Soms van een niveau als van Kinderen voor kinderen, maar soms lijkt alsof van Lennart Nijgh mee heeft geschreven. Erg fijn.

Ze spelen ook met de zaal, de reacties van mensen en leggen in een ´verklaring´ ook uit hoe ze met reacties om (wensen te) gaan en waarom ze doorgaan met sexualiteit. Want dat is toch beter dan de dagelijkse ellende in de wereld van oorlog, moord etc.
Misschien moet je even wennen, zeker als je nogal puriteins bent. Maar het zijn allemaal doodgewone woorden die de vliegende panters gebruiken. Misschien doe jij dat alleen niet even vaak doet. Ik adviseer je toch wel naar deze voorstelling te gaan kijken.

Ik ben zeer benieuwd naar het eindresultaat. Dit was al leuk en het kan hierna alleen nog maar beter.