Zondag 29 Mei 2005 at 6:32 pm
Dit jaar wordt het derde jaar Meet Me at the Midnighthour door ons georganiseerd. Je verzint leuke act, bedenkt een thema en laat het publiek genieten op muziekjes.
Zo was er dit keer een leuk idee voor de striptekenaars
Floor de Goede en Tommy
A. Met een heerlijke dubbelzinnige titel: Strip
nacht.
Voor je het weet gonzen er geruchten over de stripnacht. Krijgen we ineens
een mooi aanbod van de dansgroep met Denise Mulder. Die willen graag een
try-out doen voor het NJOY-festival. Tja, graag dus!
Een stukje uit de wervende tekst: De nieuwe show,
gebasseerd op de film Kill Bill, wordt uitgevoerd door in totaal 11 dansers,
ninjutsu-specialisten en muzikanten. Samen zorgen ze voor een spectaculaire
show die een mix zal zijn van martial arts, muziek, striptease, paaldansen
en gogodansen Met optredens tijdens de Vrienden van Amstel Live, Live38,
de Musicals in Ahoy en op Ambassador heeft Denise al bewezen een multidisciplinar
artieste te zijn.
Kill Bill is tot stand gekomen in samenwerking met dansschool Ready2Dance
en Ninjutsu leraar Chris Dekker van Kayaku Dojo
Die show is dus geweldig. Kijk eens naar die foto's. Een
prima Kill Bill act! Was je erbij? Stond je ook voor aan te genieten van
de dansers, de acrobatiek aan de paal of vond je het bloed goed?
Na zo'n show vrees je voor de hoofdact van de avond. Floor
en Tommy kwamen tenslotte tekenen. 
Nou, dat heb ik gezien! Dikke rijen
voor de tafel van Floor en Tommy. Heb jij zo'n mooie tekening? Ik heb
diverse blije mensen voorbij zien lopen met een prachtige karikatuur.
Nu hebben we alleen de websites van die jongens maar weer om van te genieten.
Natuurlijk heb ik geen tekening. Ik was muziekjes opzetten.... Beetje jammer is het wel eigenlijk.
Oh ja, we hebben nu ook leuke
MeetMeAtTheMidnightHour.nl polsbandjes. Heb jij je polsbandje nog om?
Ik wel! Heb je de poster met de actietekst gelezen? Omhouden dat
bandje! Dan krijg je de komende maanden korting op de entree! Daarmee
blijft de Meet Me voor 23.00 gratis! Gewoon gratis is niet meer.
Let wel op, want in Augustus is er een extra verrassing bij je
polsbandje.
Dank aan iedereen die weer een jaar Meet Me at the Midnighthour
heeft mogelijk gemaakt.
Dank aan Eric, Frederieke, Herbert, Ignacx, Johan, Martijn, Max, Mirjam,
Veronica. Dank aan de mensen van de bar, licht, garderobe, toilet, deur
en alle andere medewerkers van het afgelopen jaar.
Op naar weer een volgend jaar feest.
Donderdag 26 Mei 2005 at 10:23 pm
Vrijwazig is terug. Eindelijk, na 15 dagen afwezigheid heeft een van
de admins de vrijwazigserver in huis genomen.
Ik hoop op een gezonde logeerpartij en dat de adslprovider snel de goede lijn weer te pakken krijgt.
Zaterdag 21 Mei 2005 at 5:43 pm
Guido Weijers speelde donderdag 19 mei in het Werftheater te Utrecht. Samen met Ernst van der Pasch en Paul Smit brengen zij aan het einde van het seizoen nog delen van hun shows en improvisatie op de actualiteit op het toneel.
Ik was
nog nooit in het Werftheater geweest. Voor bezoek van buiten
Utrecht rijdt dit theater makkelijk aan. Centrum Utrecht in, alsmaar
rechtdoor, parkeergaragebord volgen, twee straten lopen en tádaa. Het
theater zit in een van Utrechts grachten aan een werf (hee, verrassend)
in een werfkelder.
Dit geeft gelijk een aparte sfeer. Klein, knus, wárm en vooral laag.
De opbouw van het was leuk gedaan. Het podium is klein, dus ruimte
moet goed verdeeld worden. De beamer voor de presentatie van de films
staat op de grond. Het doek hangt net voor de coulissen. Daarop een
leuke presentatie en films.
Het begon zo goed. De heren beginnen met een backstreets boys
dansje. Geweldige gedaan met dikke knipogen naar alle girl- en
boybands. In witte broek en schreeuwend shirt dansen ze synchroon en
kondigen ze zichzelf zingend aan.
Vervolgens begint het programma. Ernst kondigt met zijn filmstem
iedereen aan. Inclusief zichzelf toen ie het podium op moest. Waarvoor
ie zich ook weer verontschuldig en schalks vraagt "Heb je dat gemerkt?".
De drie heren wisselen elkaar regelmatig af. Doen
stukjes uit hun shows, waarbij elkaars shows redelijk aan elkaar
geknoopt zijn. Alleen Paul Smit heeft ogenschijnlijk moeite met het
improviseren bij deze drukke zaal.
Dat doet mij gelijk denken aan de vorige keer dat ik in een kippenhok
zat. Toen was Paul adrem genoeg om de drukke dames op hun plaats
te zetten. Deze keer hadden alle drie de heren veel moeite het
overwegend vrouwelijke publiek in toom te houden.
Ernst deed een stuk uit een show van Guido. En alle kippen op de
eerste vijf rijen konden de tekst letterlijk meezeggen. Aangezien het
snelle woordgrappen en rijmen zijn, valt het nog niet mee. Als je als
theatermuts Guido´s show al 26 keer gezien heb dan kun je dit
natuurlijk in je dromen opblaten.
Ernst had er echter voor moeten leren. Had de tekst ook knáp uitgebeeld
met fijne mimiek. Het stoorde mij (en de cabaretiers ook) erg dat deze
dames zo reageerden. Ernst was zelfs bereid de dames de deur te wijzen.
Mooiste moment in deze oorlog vond ik de opmerking van Guido, die zijn
eigen fans afslachtte. "Stelletje Kutwijven!". Waarna hij het
goedmaakte met "het zijn wel fans en betalen mijn boterham". Maar de
zaal was al los!
Dat is zo gebleven. Tot aan het einde waar persiflages op liedjes
van Borsato en Ali B. werden gezongen. Deze jongens hadden echt plezier
in hun werk. Stonden te geinen zonder script en het was beregezellig.
Als dit een sollicitatie was naar de functie tvteamcabaretiers dan zou
ik ze de functie aanbieden. Goed gejat is het halve werk, maar als
niemand het nog kent dan is het zeker voor tv goed genoeg. Ik heb
ontzettend genoten. Jammer dat alles al is uitverkocht want ik wil nog
wel een keer.
Donderdag 19 Mei 2005 at 12:04 am
Ik ben al eerder naar Dolf Jansen gaan kijken. Iets minder dan een jaar terug. Toen was het Jansen praat en was ik zeer onder de indruk.
Nu heet het programma Dolf durft. Daar begint Dolf Jansen dan ook gelijk mee. Ik ben Dolf, de show heet Dolf durft en...
Voor mij was het gewoon een vervolg op zijn vorige show. Dolf vertelt iets over zijn wereldbeeld. Hij heeft een kritische noot ten aanzien van terrorisme, de europese grondwet, angst (voor terrorisme of om te leven), keuzes die je kan maken in je leven. En hij zingt liedjes, vertelt gedichten, waarmee hij zijn gevoel probeert over te brengen.
Tussendoor vraagt hij een mening of in ieder geval reactie uit de zaal. Tja, die komt hier dus niet. 800 man in het Stadstheater in Zoetermeer en maar vier of vijf mensen per keer durven iets te zeggen. Ik blijf het zeggen, het publiek hier is gewoon niet vooruit te branden. Zelfs niet door Dolf.
Daarmee viel ook de vaart van de show tegen. Het maatschappijkritische element kwam niet goed naar voren. Dolf heeft een mening, maar lijkt nu alleen ergens tegen. Tegen globalisme, tegen massaconsumeren, tegen de welvaartsverdeling.
Eén moment maakt hij wat harde grappen, de zaal komt los. Lacht, schatert, klapt. Dolf vraagt of hij zo moet verder gaan. De zaal zwijgt...
Ik vond het een aardige show. Minder dan de vorige keer. Gewoon een vervolg. Een programma met een hele goede band. Met goede techniek waaronder een mooie lichtshow. Kleuren mooi gekozen, programma goed doordacht belicht. Dat kan je dan wel weer zien, dat professionalisme.
In zijn programma zingt Dolf een lied, Soldaat in het leger van de heer. Lekker meeklappen voor de massa. Een prima stereotype voor de massaconsument waar Dolf tegen is. Ondertussen moet je eens naar de tekst luisteren!
Gelukkig deed Dolf het lied in de reprise nog eens. En maar meeklappen die zaal...
Donderdag 12 Mei 2005 at 12:35 am
Vanaaf alweer deel twee van de komedietrein in de boerderij.
Eerst is Cindy Pieterse. Je geeft zo'n meisje een
kans, maar eigenlijk was het niets. De grappen waren aardig. Maar
meer van een cabaretier op het niveau leuke tante op een verjaardig. Niets actueels en
zoekende naar het niveau van de zaal.
Uiteindelijk heeft ze het wel gevonden. De laatste tien minuten waren aardig en voor de zaal zelfs leuk.
Ik weet niet wat ik miste: De podiumpresentatie, want echt, een zoutzak
beweegt meer. Of de geëngageerde moppen die boven het niveau van het
verjaardagsfeestje uitstijgen.
Gelukkig kwam na de pauze Jan Jaap van der Wal. Terwijl de vorige keer Raoul
juist niet leuk was, als "cabaretier bekend van televisie" was Jan Jaap
dat wel. De man stond gewoon niet stil, fijn druk jasje aan, puike
schoenen (iets met sniekers goud), kortom uitstraling "ik ga ervoor".
Ook een fijn verhaal. Grapt de actualiteit bij elkaar, heeft opgelet
waar hij speelt met grappen over de lokale omgeving (casa) als de stad
(Zoetermeer versus Almere) en improviseert fijn met de omgeving (zich
verbazend over hoe die plant in de zaal is gekomen en of ie tegen de
bierlucht kan).
Vanaf het begin loopt zijn verhaal goed. Er is gelijk contact, chemie
met de zaal. Die vandaag minder stug en moeilijk leek dan anders. Fijn
verhaal ook over zijn landenbezoeken voor het Lilianefonds. Hij brengt
je een goede boodschap maar grapt er wel tussendoor om t luchtig te
houden.
En Jan Jaap, je leest dit vast niet, maar toch... Die plant
is inmiddels gewend aan de bierlucht. Die komt wel vaker
langs.
Zondag 08 Mei 2005 at 03:08 am
Joepie! Ik mocht weer eens mee naar het theater. Uiteraard met Freakje, ging ik naar Camuz in Leidschendam. Alwaar Sara Kroos ging optreden.
Onschuldig als altijd ga ik geheel onvoorbereid naar zo´n voorstelling toe. Freakje regelt dit, dus het gaat goed zijn. Nou...
Sara kwam op en ging uitleggen dat dit niet eens een try-out was. Het
was een werkvoorstelling. Ik ga nog niet zo heel lang mee in
theaterland en deze term kende ik (nog) niet. De naam
"werkvoorstelling" stond ook op het kaartje dat we kochtten, maar toch
zegt t me niets...
Dat bleek later ook tijdens de voorstelling. Sara bakte er hélemaal
niets van! Let wel! Ik bedoel dit NIET negatief. Het was namelijk heel
erg leuk. Sara was lekker druk, flapte er van alles uit maar een lijn
in het programma viel daar niet direct in te ontdekken. Ze was al een
half
uur bezig en begon toen pas aan het eerste (geplande) onderdeel.
Zoals in de titel, een puinhoop! Maar wel een ontzettend gezellige puinhoop. Ik heb me prima vermaakt.
Dan nog iets over de inhoud. Ik heb Sara nog nooit eerder zien
optreden. Ken haar repertoire dus niet. Maar vanavond waren haar
teksten (wat er van in t programma hoorde) leuk. Haar liedjes zijn nog
mooier. Alleen hou ik daar niet zo van.
In de zaal zat een meneer op leeftijd. Iig ouder dan ik, met wítte
haren. Verschrikkelijk adrem. Zelfs zo goed dat hij Sara stil kreeg.
Paste er allemaal prachtig bij. Een klein stukje uit hun conversatie:
"En naast u zit uw vrouw?" "..." "Ze zegt niet veel hè? Is ze
autistisch?" "Ze spreekt me in ieder geval nóóit tegen."
Je kon me weggooien! En de zaal ook. Dit was eerlijk gezegd niet het
stukje waar Sara geen antwoord op had, maar wel t meest hilarische
moment.
Sara had ook een improvisatiestukje. Het is dat ze het erbij
vertelde, want de ongeplande gedeelten waren een betere improvisatie
dan het geplande gedeelte. Zo wil ik nog veel vaker een show zien! Wat
heb ik een geweldig leuke theateravond gehad.
Vrijdag 06 Mei 2005 at 12:51 am
Ook in Zoetermeer. Zondag was het nog
prachtig warm weer en nu was t weer koud en nat. Toch maar even naar
Nicky's Trinity gaan kijken. Surfend levert ook nog een goede recensie bij de vpro.
Maar eerst was er Kelly die samen met The Incredibles een bak met
covers neerzette. Zij kon wel zingen maar had de rest thuisgelaten...
En koop eens nieuwe kleren zeg! Spijkerbroeken mogen weer heel zijn!
Ondertussen tonen de promobabes van de
Boerderij hun nieuwe jassen. Door de één wordt suggestief het logo
vooruit gestoken.
De ander wil niet herkenbaar op de foto!
Intussen beginnen Rob Verbunt, Bas en
Daan Hebing te spelen. Ze speelden (uiteraard) de sterren van de hemel.
Wij (hullie) konden niet stil blijven staan. Freakje en Sylvia hadden een geweldige middag.
.
Woensdag 04 Mei 2005 at 11:11 pm
Op een indrukwekkende avond moet je wat bijzonders doen. Niemand wil
eigenlijk wat doen omdat je respect wil tonen voor de historische
gebeurtenissen uit het verleden. Dus dan zet ik een filmpje op...
Dat heb ik dus geweten. Ik zette Million Dollar Baby op. Gemaakt door Clint Eastwood en ook geacteerd door hem. Samen met Morgan Freeman en Hillary Swank.
De film gaat over een man met een verleden. Een bokser, een trainer.
Uitgeblust, geen contact meer met de wereld. Tot een jonge vrouw binnen
wandelt en boxer wil worden. Langzaam krijgt hij vertrouwen in haar en
in zichzelf. Totdat ze op elkaar aangewezen zijn en hij alleen nog voor
haar kan zorgen.
Een fim waar beelden soms meer vertellen dan het verhaal. Waar
karakters Clint Eastwood waardig zonder woorden worden neergezet,
onvergeetbaar worden ingeprent. Waarbij Clint op het doek een
uitgebluste 60-er lijkt. En dat is heeel wat voor een 74-jarige. Goh,
wat straalt die man een kracht uit, een energie.
Ook Morgan Freeman laat zich niet onbetuigd en Hillary Swank steelt de
show. Puur karakter, geen opsmuk, gewoon het verhaal. En wat een
aangrijpend verhaal.
Een héle goede film. Ik hoop dat Clint er nog zo een mag maken. Allemaal gaan zien!
Zondag 01 Mei 2005 at 4:44 pm
Koninginnedag is een dag om te vieren dat de koningin jarig is. Was
eigenlijk, want... Affijn dat weet iedereen. Bijkomend nadeel van
koninginnedag op zaterdag is dat het overal ongelovelijk druk is. Zoo druk dat ik er NIET wil zijn.
Ik heb dus snel even boodschappen gedaan en ben lekker in een tuin
gaan zitten om daar een borrel te halen. Alvast een rustmoment voor die
drukke dansavond. Een
dansavond die wat mij betreft errug geslaagd is. Ook hier hebben we
Koninginnedag gevierd met een Oud Hollandsch feest. Uiteraard zijn
daarvan ook weer een berg foto's gemaakt.
Leukste vond ik nog vanmorgen, bij thuiskomt even googlen. Ik las bij Hrbrt dat ie een andere google had gevonden. Maar voor koninginnedag vind ik dit toch dé èchte!
Het raadhuis van leidschendam. 
Op de stoel bij de
BABS, de bijzondere ambtenaar burgelijke stand. De man had praatjes,
maar wel hele leuke!
Dé kus! 
Op het bordes. Een
half statieportet. Ondertussen tuurt Jeroen wat er nu eigenlijk in dat
trouwboekje staat.
Dé balkonscene! Prachtig moment. Mooi weer en een royaal gebaar.
Ga nou dáár staan. Daar gooi ik hem zo naar toe, roept Josien nog. 
Romantische regen van rozenblaadjes. 
Een hele mooie kever om je huwelijk in te vieren.
Hooi, we gaan!
Maar eerst werd er met zijn allen een liedje gezongen. 
Haar ring.
Zijn ring.
Gezellig samen dansen. 
Voor je het weet is
de mooie dag voorbij. Jeroen en Josien snijden de taart aan. Een
heerlijke ijstaart. Dat kunnen ze in 
Heerlijk die ijstaart.
Eerst
gaat de televisie aan. 
Dan komt het blok op
tafel. 
Het eerste filmpje wordt vertoond, kies voor a of b. Jaa, goed,
je mag slaan. 
En dat dan een keer of zes met hilarische filmpjes
tussendoor. 
Uiteindelijk heeft ie zijn kado gewonnen.
Toen de eersten weggingen was er alweer een hoop drank doorheen.
