Nach voor de dag

De nach voor de dag (in Zoetermeer), bij sommigen bekend als KoniginneNach (in Den Haag) was ik niet eens in een van beide steden! Ik ging vandaag naar het dorpshuis Swanla in Zevenhuizen.
Ik heb ooit eens aan Freakje verteld dat ik Wim Helsen wilde zien. Dat kon dus alleen vandaag in Zevenhuizen. En...

Wim Helsen is erg leuk. Je komt gelijk ook weer in de cabaretdefinitie terug. Want waar kijk je nu naar? Wim begint wat verlegen, brede glimlach, onzeker te vertellen waarom ie hier is. Hij verteld dat dit alleen een intermezzo is tot de kikker en de reiger niet meer door elkaar praten. Daarna kan hij beginnen.
Hij vertelt prachtige verhalen over een salamander, over het publiek, over de wereld. Vaak absurdistisch maar toch weer geloofwaardig. Je blijft geboeid door zijn woorden en ziet daar op het podium ook een salamander, zand en een brande zon. Goed verteld!

Wim kondigde voor na de pauze Rachid Laroez aan. Voor hen die het niet duidelijk is, verteld Rachid het zelf even. Hij is Marokaan. Of wij daar wat van vinden.
Hij praat met een zachte stem, het uiterlijk van een voormalig bodybuilder en zijn arm in het gips. Hij vertelt verhalen over de inburgering, grappen waarom hij Nederlands is, maar toch weer Marokaans. En af en toe een liedje erbij.
Gevoelig en hard naast elkaar, door elkaar en elke keer weer raak. Mooie mimiek en een fijne glimlach. Waarbij ik in het begin nog denk dat ie zijn lachen niet kan inhouden. Maar een paar grappen later lijkt t toch meer alsof ie het er om doet.
Toch brengt ie het leuk en zal het fijn zijn om te kijken hoe ie het later doet.

Daarna terug naar Zoetermeer. Heel even t idee om toch naar het haagsche te gaan. Maar nee, morgen weer op tijd op voor een fijn dansfeest. Dus dan rij je maar even door naar de boerderij.
Daar speelde After Forever. Heel even gekeken. 2 of 3 nummers gezien. Leuk, hele mooie show. Maaar, niet echt mijn ding. Even gezien en in het café gaan zitten. Gezellig bijkletsen met wat vrijwilligers. Toch handig, want dan maak je gelijk wat afspraken voor de Meet Me.

Proberen die lijers het weer!

K.. KPN! Eerder schreef ik dit al. Ongeveer vorige maand. Dat de KPN probeert om je een online telefoonrekening aan te smeren. Je ontvangt géén papieren rekening meer.
Hee, stelletje sukkels, ik heb me al afgemeld voor die online rekening! Dat hoeft toch niet NOG EEN KEER!?!

Toch proberen ze weer om je van de papieren rekening af te helpen. Eerst een heel verhaal maar gelukkig daarna:
Wilt u liever uw papieren telefoonrekening houden?

Geeft u dit dan voor 18 mei door aan KPN via dit formulier. Hier vult u de persoonlijke code in die hieronder staat en uw telefoonnummer. U blijft dan uw papieren telefoonrekening ontvangen.

Persoonlijke code: XXXX1234

Met vriendelijke groet,

Michiel Buitelaar
Directeur Consumentenmarkt

Weet je Michiel Buitelaar. Je bent een klantonvriendelijke eikel! Ik heb me al een keer afgemeld. Ik wil niet NOG een brief. Ik wil gewoon het papier en ik leg het niet nóg een keer uit.
Als je zo doorgaat hóef ik óók geen telefoon meer van de KPN!

Lieve familie

Hoe mooi weer het vandaag was! Weer om de tuin in te (laten) richten. Ik heb een heel lief zusje en een lieve moeder. Ze hebben vandaag op de plantjesmarkt voor mij inkopen gedaan.
Na de aankopen kwamen ze deze plantjes gelijk in de tuin. Eerst alle onkruid verwijderd. Dat was een hoop werk.
Nu kun je gelijk zien hoe mooi de bloeiende plantjes er bij staan. En zie jij nog onkruid? Goed hè.

Kijk hier een paar nieuwe bloeiers. Mooi plekje gekregen.
En kijk wat er al stond.

Zwemdiploma (2)

Een paar maanden verder mag er nu afgezwommen worden voor het volgende diploma. Bij het eerste diploma was de drukte al lastig. Nu viel dat iets mee. Ouders, opa's, oma's en andere familieleden hadden de drukte nu al eens meegemaakt en liepen rustiger naar een plekje.
Mijn neef er zin in en laat zien dat het gaat lukken. Eerst zwemmen met kleding aan.
Een baantje heen, weer terug, uit t bad klimmen en kleding uittrekken.
Daarna wat lastiger. Je duikt in het water, door het gat onder water, draait je op je rug. Affijn, te moeilijk voor mij om te onthouden. Laat staan als je in het water ligt.
De truuk is dus, achter iemand aanzwemmen. En onderweg krijg je vast aanwijzigen wat je moet doen.
Dan nog een keer overdwars het bad benutten met drijven en watertrappelen. De zwemjuffen laten je dan nog even in spanning: "Is iedereen geslaagd?"
Even wachten... even wachten... en jaaaa. Iedereen heeft het zooo goed gedaan.
Hollen naar de kleedkamer. Of wij als bezoekers naar het restaurant. Eerst een plaatsje veroveren. Dan begint de uitreiking. Trots neemt mijn neef zijn diploma in ontvangt.
Kijk. Dit is diploma B. En weet je wat nu zo leuk is. Dinsdag mag ie weer. Voor schoolzwemmen zijn diploma B ophalen. Maar dat vind hij helemaal niet erg, want "dan heb ik er meer dan mijn broer".

Alkemade en Bloemen

Woensdag cabaretdag. Eén keer in de maand dan, bij de boerderij. Deze keer Alkemade en Bloemen. Met het programma 13-0-zeven. Geen ideee waar die titel op slaat, maar verder was het wel leuk.

Op het laatste moment van vertrek grijp ik nog mijn camera mee. Ik had namelijk iemand beloofd voortaan dat ding mee te slepen.
We kwamen niet té vroeg en gelukkig waren onze standaardplaatsen helemáál vooraan nog vrij. Daar de camera uitgepakt en plaatjes gaan schieten. Het programma is echter zo leuk dat ik geen tijd krijg op de camera te letten. Ik erger me aan t weinige licht (t was eigenlijk best veel) en de onscherpe plaatjes.
Blijkt na 50 foto's dat de iso-stand niet goed staat. Dan kun je proberen wat je wil, maar een sluitertijd van 1 seconde hou je echt niet stil.

Gelukkig zie ik het halverwege het geweldige programma. Waarin de zaal geregeld plat lag van de lach. Alleen is het programma zo snel (voor deze zaal) dat klappen geen optie is.

Alkemade en Bloemen zijn grappig, humoristisch, gevoelig, overdreven geweldadig, kunnen zingen en weten de waarheid prima te verdraaien.
Soms bereik je met mimiek meer dan met iets te vertellen. Er is een sketch waarin veel stilte valt. Ondertussen vertellen de gebaartjes van beide heren álles. De zaal kijkt toe, ademloos. Grinnikt besmuikt, wacht op een gepaste lach, zucht en dan toch geen climax...
Dat laatste is misschien jammer, zou beter passen om wel te lachen. Maar de overdrevenheid waarmee ze ieder verhaaltje uitdiepen is geweldig leuk. Toptheater, toneel en een stukje zang, kortom cabaret.

Ik verklap niet vaak de inhoud, maar ik kon dit fantastische stukje niet laten gaan. Een serie foto's even snel samengevoegd. Ik zat op het puntje van mijn stoel. Wat wordt de volgende zet. Hoe vér zal het gaan... Dus ga kijken!
Naar Leo Alkemade

En Roel Bloemen

Zondagmiddag

Wat doe jij zondagmiddag? Eehhh, uitslapen?
Nou, deze zondagmiddag dus niet. Via via hoorde ik dat er een leuk optreden was in de boerderij.
Eerst was er een optreden van het koor "Just for fun". Met meer dan honderd man zingen zijn populaire liedjes. Dat klinkt prachtig.

De spreker kondigde tussendoor net een nummer af van "It's raining men" als een modern liedje. Waarbij hij twijfelde of dat wel ten gehore gebracht kon worden. Het origineel is volgens mij van the weather girls uit 1983. Of zou hij de uitvoering van Geri Halliwel bedoelen uit 2001? Die staat ook mij beter voor ogen...
Daarna kondigde hij een beach boys medley aan. De oorspronkelijke nummers zijn inderdaad tussen '64 - '67 geschreven. Maar de nummers die ik hoorde staan ook op Smile, het album dat Brian Wilson recent heeft uitgebracht. Wat is dan modern? Het zal wel aan mijn muziekkennis liggen.

Na het optreden van het koor kwam er een meisje op het podium. Die bedankte het koor en kondigde aan dat Jeroen Pater zou komen. Ondertussen liepen de koorleden nog van het podium, (100 is best veel) en werden microfoons omgestekkerd. Frederique (stond op t naamkaartje (zou ze zoo blo.. (nee laat maar)) wachtte ondertussen geduldig en na alle commotie kondigde ze opnieuw Jeroen Pater aan.

Het is best lastig om een zaal dat niet voor een cabaretier komt los te maken. Zeker niet in een half uurtje. En dan nog in Zoetermeer waar het publiek nóóit enthousiast is voor een (relatief) onbekende cabaretier.
Dit NCRV publiek was zeker niet vooruit te branden. Na dat het koor zijn plaspauze had gehad en de leden een voor een terug druppelden de zaal in, kwam ook de humor op gang.


Ondertussen ging Jeroen onverstoord door in zijn tempo, met de grappen en de timing die daarbij hoort. Ook al heeft Jeroen Pater nog niet veel ervaring, zijn show blijft staan als een huis. Ook in een moeilijke zaal in Zoetermeer. Het einde vond ik echt briljant gevonden. Over kinderen en foute dingen. Ik wil uiteraard niets verklappen, maar als je de show al eens gezien hebt, ik bedoel dat stukje met die hond. Gewéldig.

Gek of Geniaal

Vrijdag 8 april staat al een tijdje in de agenda als de dag dat ik naar Spinvis mag. Spinvis heeft een Nederlandse en Belgische site en was deze dag in het Stadstheater Zoetermeer. Ik zag dat Frederieke dit op haar agenda had staan en heb weken geleden al gemeld dat ik mee wilde. Blijkt ze ook nog eens twee fantastische plaatsen te hebben! In het midden van het podium, vrijwel vooraan. Nou dat kon alleen maar erg goed gaan.

Spinvis is (was) het soloproject van Erik de Jong. Toen ik voor het eerst zijn liedjes hoorde, was ik gelijk verkocht. Ik heb gelijk het album gekocht en alles wat er na kwam. De teksten zo geweldig. ZO vol stemming en beelden. Een boek van geluid, een verhaal in het liedje, een gevoel. Uren heb ik er naar geluisterd.
Live is dat moeilijker ten gehore te brengen. Dus heeft hij muzikanten verzameld en komt nu (blijkbaar) met een nieuw repertoir: Lotus Europa.

Mijn verwachting was dus enigszins hoog gespannen. Die werden alleen maar beter doordat we zulke goede plaatsen hadden. Het voorprogramma Solo was leuk, maar ik wachtte op Spinvis.

Spinvis was vandaag 8 muzikanten. Een toetsenist en geluidjesmeneer, een xylofonist, een celliste, een trompetist, een bassist, een drummer, een pianist en de zanger/gitarist/componist. Het optreden begon met geluid, nog niet eens muziek. Boven het toneel hing een groot scherm, waar beelden werden vertoond.
Het eerste liedje begon. En weg was ik. Zwevend op de melancholie van de tekst, beelden zoekend passend bij de prachtige woorden van het liedje. Geen einde, gelijk volgend liedje en ademloos luisterde de zaal. Beelden werden erbij gehaald maar zelfs zonder was je al op een andere wereld.

Om mij heen merkte ik dat de andere bezoekers vergelijkbare verschijnselen vertoonde. Waar haalt deze man de teksten vandaan. Tekst die je zo diep raakt, dat zo'n emotioneel gevoel oproept. Een verhaal waarbij je je verleden weer oprakelt uit je herinnering. Of waar je een filmisch beeld bij krijgt.
Maar dan ook vól energie. Waarbij alle muzikanten zelf heel veel plezier hebben in het laten horen van deze muziek. Ze staan of zitten te swingen op hun plaats terwijl ze vol vuur hun instrumenten bespelen. Hier kan ik niet stil blijven zitten. Zeker niet als Erik ook vol vuur begint te bewegen, ondertussen prachtige tonen uit zijn gitaar persend.

Je weet níet waar je moet kijken. Het ene moment dit geluid, het andere moment een ander. Wie maakt wat. Dan de beelden, een film waar Spinvis de muziek bij maakt, nee waarbij ze het verhaal schrijven.
Als een van de laatste nummers speelt Spinvis het nummer Cockpit. Een nummer in wel drie delen. Geweldige tekst, mooie muziek, fantastisch gevoel. Waarom kan ik dit nog niet kopen?

Terecht krijgt Spinvis een staande ovatie. Ik wacht nog even met staan. Ik wil nog méér. Jawel, de toegift volgt. Het is echt áf. Weer volgt een staande ovatie en Spinvis buigt en masse.
Helaas was het dat. Dank voor een fijne avond.

Schoorsteenveger

Tja, als het zo mooi weer is buiten, dan is het tijd voor klusjes. Toch? Zeg nu zelf, wat is nu beter dan even op het dak klimmen.

Vangen!

Waarom dan die ladder daar? Is Eric het laatste stukje gesprongen?
Top of the ... ehhh... rooof!

Daarna gezellig doen, toastjes met zalm! Jammie!
We mochten bij Johan heerlijk bier komen drinken. Eerst moest het oude bier op. Welke is dat Johan? Brand moet als eerste op! Oké. En zie hier waarom.

Dan denk je dat het volgende biertje minder oud is. Want de Hertog Jan mocht écht niet eerder! Nou... Wat scheelt het?
Na hard werken is het goed rusten...
Zie hier waarvoor Johan gister al oefende.
Is je de voorkant al eerder opgevallen?
De andere zondagse klusjes zoals je ketting smeren gaat gewoon ook ff tussendoor.
En uiteraard is er weer één iemand die moet koken. Kom je gezellig even langs. Mag je nog voor je eigen eten zorgen.
Het smaakte Herbert goed. Ook met stokjes.
Als laatste nog een voorjaarsbuitje, maar daarvoor heb je een scherm dat je kunt uit (laten) draaien.

Erg gezellig. Het was weer een goed weekend.

Werelddansgroep Voyage

Zaterdag hadden we iets heel bijzonders om te gaan kijken. Veronika heeft ons uitgenodigd om te komen kijken naar haar en de dansgroep waarin ze meedoet: Werelddansgroep Voyage. We waren nét op tijd voor het begin.

Kijk, zij was ook mee. .

Met een beetje weinig licht op het podium krijg je ook nog spectaculaire foto's.
Eindelijk zagen we ook Veronika. In een hele grappige dans. Het is echt een andere cultuur. Misschien is dit daar heel bekend, voor mij leek t een sprookje met een grappig einde.

Daarna kwam met met veel de vloer op en liet een perfecte 'wave' zien. Je ziet hiervan één foto, maar het zag er erg mooi uit.

Toen een paar drankkunstenaars. Dat doet niet iedereen je snel na. Knap die fles overeind en moeilijke passen daaronder.

Tijd voor afscheid. Fijne avond met mooie dansen. Snel weer een keer kijken.

Uiteraard bleven we gezellig voor een drankje tot de sterren ons kwamen begroeten.

En daarna een hapje met zijn allen, waarbij Johan alvast oefende voor de volgende dag.

...

1 April

Je leest de nieuwsberichten de hele dag. Ook de afgelopen week. Tot je uitsluitsel krijgt.
Ik heb er vandaag ook diverse keren over gespeculeerd. Maar het dan ook echt zeggen... Nee, maar ja er zijn er toch die het wel durven. Briljant!