Disco 2005

Het was dit weekend weer een weekend met een laatste zaterdag. Lekker dansen op muziekjes die ik mag opzetten.
Het thema van deze keer was Disco. Disco 2005. Je verzint eens wat, zoals glitterbollen. Je kan zien dat er best veel glitterbollen opgehangen zijn. Dat gaf op een lege vloer een heel apart effect. Zoveel lichtvlekjes, alsof er een sneeuwstorm woedde.

Ook was het de laatste avond van Toyah.
Heel jammer, want Toyah maakt van het café op zaterdag altijd een feestje. Dit keer was er voor Toyah een karaokefeestje georganiseerd. Heel leuk!
Toyah stopt niet omdat ze t vervelend werk vind. Nee, ze gaat iets veeeel leukers doen. Een wereldreis maken. Ze hoopt een jaar weg te blijven. En weet je, ze gaat het bijhouden op haar log. Daar weten wij alles van, van loggen.
Veel plezier Toyah, wel regelmatig schrijven hoor! Er is daar in Azië altijd wel een internetcafé te vinden.

Tja, de meet me. Het einde komt altijd té vroeg.
Er zijn meer mensen die dóór willen gaan. Feesten! Helaas, langer dan dit was het feest niet. Volgende maand maar weer.

Vervelend (2)

Het was de bedoeling een gezellige serie- of filmavond te houden. Dat is niet helemaal gelukt. Bij de derde aflevering van Point Pleasant werden wij gestoord. Er was brand, bij mij in de wijk, mijn bezoek was op weg naar mijn huis en kwam áchter de brandweerauto terecht.

Als man heeft hij de brandweer auto gevolgd... Pas daarna gebeld, dat ie in die en die straat stond waar een brandje was.
Hoe kan het ook anders. Ik als óók van het mannelijk geslacht wilde wel zien wat er aan de hand was.

Maar ik kan je verzekeren. Dat is niet fijn. Er bleek een keuken uitgebrand. Iets minder spectaculair of ernstig dan twee dagen terug, maar genoeg om je zorgen te maken over de veiligheid van de huizen in de wijk.

Ik hoop dat het weer goed gaat met de bewoners, al heb ik met een keuken meer het idee dat het aan de bewoner ligt dan dat het een ongeluk kan zijn.

Van de vorige brand las ik in de krant dat de bewoners nog gewoon in het huis zijn, ik hoop dat ze goed verzekerd waren. Dat hoop ik van deze bewoners ook. Ik wil niet oordelen over uiterlijk, maar doe het toch. Het lijkt mij, qua uiterlijk alsof ze niet de nederlandse cultuur van alles verzekeren gevolgd zullen hebben. En dat zou ik jammer vinden.

Ik las al in de krant dat de bewoners van de vorige brand gewoon in hun huis zitten. Terwijl ik weet dat bij geweldig verzekerde mensen deze in een hotel worden ondergebracht totdat het huis bewoonbaar is. Zonder de giftige stoffen enzooo. Ik hoop dat t de mensen van de brand van vandaag goed gaat. Nét als ik dat van de mensen van de brand van donderdag hoop.

Vervelend

Vandaag was het weer een traditionele uit eten dag. Ik heb met mijn collega's weer heerlijk bij Srikandi gegeten. Alleen bij thuiskomst schrok ik. Nét thuis hoor ik brandweer, ambulance, politie aan komen rijden.
Ik zie de brandweerauto mijn straat voorbij schieten en doorrijden. Toen nog één. Dus toch maar even gaan kijken.
Bij aankomst zie ik de rook al uit het huis kringelen. Het is al druk met kijkers. De hele bovenverdieping staat onder de rook. Wat ontzettend vervelend voor die mensen zeg.
Ik hoop dat alles met de bewoners in orde is. Dat is het belangrijkste. De rest komt later weer. De verzekering zal het bergingsbedrijf het huis en de spullen vast goed laten schoonmaken.
Het was verder best druk met hulpverleners. Er stonden zo ver ik heb kunnen zien: Drie politieauto's, een brandweerauto, een brandweerhoogwerker en twee ambulance's.
Door de brandweer werd een werklicht op het huis gericht. De meeste rook leek nu verdwenen. Ik heb het daarbij gelaten.
Een brand is altijd erg ingrijpend. Ik hoop dat deze mensen weer snel terug kunnen keren.

Fijn feestje

Zaterdagavond was het weer ouderwets gezellig. Er ging een event niet door en of wij (Martijn en ik) plaatjes op konden komen zetten. Prima, gelijk gedaan. Altijd fijn een feestje.

Het was erg rustig dus konden we lekker plaatjes opzetten die wij leuk vinden. Ook had ik een paar nieuwe jaren '80 verzamelaars die ik eens wilde uitproberen. Freakje wilde het draaien wel eens uitproberen.
Dat gaf Martijn en mij wat rust. Dus kon Martijn fijn met zijn vriendinnetje naar muziekjes luisteren en een biertje drinken.
Stoere dj's hebben we altijd nodig. Het ging ook gewoon prima met plaatjes opzetten. Dus volgende week tijdens het dansfeest in de boerderij hebben we waarschijnlijk een vervangster gevonden. Kunnen wij ook eens dansen.
Toen ik het voorstelde aan Freakje zag ze het gelijk helemaal zitten. Zie haar reactie op de foto! Dus als je volgende week komt dansen in de boerderij dan presenteren we DJ Freakje!

Weekend

Wat doe jij van het weekend? Tja, stappen, uitgaan, feest vieren natuurlijk! Zoals ieder weekend. Vorig weekend was dat de Ass avond met Benny Rodiriquez en Laid back Luke in de boerderij en Intwine op zaterdag. Beide dagen heel druk.

Maar nu weer weekend en dan. Tja, doe maar Kraftwerk's Karl Bartos. Op zaterdag wilde ik naar een schoolbank feestje, maar helaas afgelast. Bij komend voordeel? Of ik een plaatje wilde komen opzetten. Nou graag! Dat dus voor de zaterdag.

Gelijk maar muziekjes gehaald voor de zaterdag. Jaren 80 verzamelaars. Een stuk of zes. Lekker, van vroeger en niet te duur. Dus morgen voetjes van de vloer! Ook leuk voor een keer tussendoor op de Meet Me.
Daarbij natuurlijk ook nieuwe muziekjes gehaald. Met het fantastische Lcd Soundsystem. Wat heb ik láng op die plaat gewacht. Als eerste opgezet. Zo'n ontzettend feest!
Ook heb ik de nieuwe plaat van the chemical brothers gekocht, Push the button. De single Galvanise was al lekker, ben benieuwd naar het album.

Maar eerst de rest van LCD Soundsystem. Ik had ze afgelopen Lowlands ook al eens gezien. Toen kon ik ook al niet stil blijven staan.

Ronald Goedemondt

Vandaag in de boerderij het avondvullende programma "Spek" van Ronald Goedemondt gezien. Ronald heeft in november 2003 zowel de jury- als de publieksprijs van het Cameretten Cabaretfestival gewonnen. Dus dat belooft wat.
Express heb ik helemaal niet voorbereid en niets gelezen. Ik weet hoe de man heet, meer niet. Dus als Ronald opkomt, zie ik een warrig hoofd met haar, een strakke vouw in de broek, een mooi overhemd en een ietwat schuchtere jonge man die nog niet precies weet hoe hij wat wil brengen.
Hij begint zijn verhaal. Het duurt even, twee, misschien drie minuten en dan komt ie los. "Je kent mij niet, je weet niet wie ik ben". Hij begint een verhaal, een kwinkslag, volgende verhaal. Ik zie een acteur, een cabarettier, een conferencier. Het verhaal komt op dreef, soms serieus, dan verwacht je nog serieuzer maar dan komt er zo'n rare wending, zo absurdistisch dat je niet anders kan dan lachen.

Ronald verteld (blijkt achteraf) hetzelfde programma als op het camaretten cabaretfestival. Alleen nu dus avondvullend. Veel van zijn grappen zijn voor mij nieuw, doen het ook erg goed in deze (moeilijke) zaal. Of hij 'theatermanieren' gebruikt, acteert of dat hij 'per ongeluk' de juiste mimiek treft, dat zie ik niet. Maar hij bespeelt de zaal prachtig. Hij laat een stilte vallen, een enkele seconde, trekt een strak gezicht, ogen staren in de verte. Ik hoor de zaal zuchten. Een laatste lach valt weg. Je verwacht een serieus begin en er komt me toch een vaag raar verhaal... Prachtig! Dat doet hij erg goed.

Ik hou er niet van om grappen te verklappen of om inhoud te bespreken, maar op zwarte kat staat een deel van het winnende programma. Dus doe ik t ook zo, ter herkenning. Zijn verhalen zijn prachtig, over de supermarkt, over afkomst, over de kalfsragout, over theezakjes, over seks en over het vinden / ontmoeten / versieren van een meisje. Fijne droge grappen.
Misschien gevonden als stand-up grap, maar aan elkaar gepraat als conferencier. Op zich zijn het losse verhalen met af en toe een lastige brug en Ronald is soms zoekend naar de overgang. Maar vaak merk ik de overgang niet echt en bovendien is dit een avondvullende try-out.
Een show met de serieuze noot om het publiek te verstommen, ontzettend veel grappen, het gedicht voor het gevoel en een prachtig einde. Waarin ie zelf subtiel in een dubbele laag verteld wat ik meestal van cabaret vind. De cabarettier: "Je weet niet wie ik ben... Maar ik heb je laten zien wat ik kan." en zij (jij, ik, het publiek): "Het was wel leuk".

Nou Ronald, dit was niet "wel leuk". Dit was geweldig.

Vrijwilligersfeest

Zaterdag was de dag. De dag van het vrijwilligersfeest. Eerst kwam een etentje voor alleen de vrijwilligers. Er was een vissalade, met kreeftjes, garnalen, haring en makreel. Een vleessalade, met gevulde eieren en diverse soorten paté. Een schaal met vruchten, dadels en kaas. Er was kip curry, babi pangang, saté met los erbij de satésaus en nog iets lekkers in saus. Grote bakken met rijst of pasta en broodjes, uitgestort uit een mand, alsof t de mand des overvloeds was.

De complimenten aan mijnheer Henk die dit toch allemaal maar even heeft neergezet.
De zaal was gevuld met de bekende tafels, zoals ook gebruikt bij de slagerfreunden. Dat beloofde ook wat voor de act, Otto Orgel.
Na het eten was het tijd voor de rest van de avond. Iedereen had 5 introducees mogen meenemen. Ik geloof niet dat wij nog verder vrienden hebben naast ons meet me clubje. Dus zaten we gezellig met zijn allen aan tafel, te proosten op weer een geweldig jaar.
Je kan zien dat iedereen het goed naar de zin heeft. Herbert en Martijn innig verstrengeld.

Otto was wel aardig, maar een beetje kort. Kort genoeg volgens anderen. Het kon ze niet kort genoeg zijn. De dj's van de avond Marc en (later ook) Arie hebben ons prima vermaakt met muziekjes. Hoe later hoe meer mensen op de dansvloer. Leuk!

Ook Freakje was erbij. Omdat het zaterdag zo gezellig was zijn we zondag verder gegaan met films kijken. Niet te laat zegt ze nog. Nou lees bij haar maar verder of dat haar gelukt is.

Bridget Jones

Op nieuwjaarsdag moet je natuurlijk niet te veel doen. Dan is het voor de buis hangen, naar een film staren onder het genot van een wijntje. Maar laat het dit keer een hele leuke film zijn geweest. Bridget Jones' Diary is een hele leuke romantische komedie over een dertiger die probeert aan de man te komen. Ik heb genoten en ging met een grote glimlach het nieuwe jaar in.
Met een beetje mazzel kwam ik de volgende dag langs de dvd van Bridget Jones: The edge of reason. Die heb ik dus vandaag even gezien. Heel fijn, zo op dvd. Hierbij begint de film waar de vorige is opgehouden, Bridget in de armen van Mark. Natuurlijk moet er nog heel wat gebeuren voordat zij ook tot de volgende stap(pen) in hun relatie komen. Er zitten geen saaie momenten is de film, bijna aan een stuk door gelachen. Hoewel er ook momenten voorkomen waarbij je een zakdoekje zou kunnen gebruiken om een traantje te verdoezelen.

Het accent en de uitspraken van Bridget (Renée Zellweger) zijn zo heerlijk onderkoeld en brits. Zoals mij al bij eerdere films opviel bij Hugh Grant. Maar ook Colin Firth kan er wat van. Waarbij alledrie zo heerlijk het stopwoordje 'right' gebruiken als het even niet meezit. Geweldig!
Ga ze kijken deze films!